(ආයුෂ්මත් හෙමක මාණවක මෙසේ කී:) භාග්යවතුන් වහන්ස, පෙර (බාවරී බ්රාහ්මණා දි යම් කෙනෙක් ගෞතම ශාසනයෙන් පළමු ‘මෙසේ වී ල’ ‘මෙසේ වන්නේ ල’ යි (යම් දහමක් මට ප්රකාශ කළාහු ද එ හැම ‘මෙසේ මෙසේ යැ’යි උපන් කථායෙක. එ හැම (කාමවිතර්කාදි) තර්ක වඬනාසුලු යැ. මම් එහි නො ඇලුණෙමි. මුනීන්ද්රයන් වහන්ස, යම් දහමක් දැන සිහි ඇති වැ හැසිරෙනුයේ ලොවැ විසත්තිකා සඞ්ඛ්යාත තෘෂ්ණාව තරණය කරන්නේ නම් එබඳු වූ, තෘෂ්ණාව වනසන දහමක් මුඹ වහන්ස ...
(ආයුෂ්මත් නන්දමාණවක මෙසේ විචාරයි:) ‘ලොවැ මුනීහු ඇත්තාහ’යි ජනයෝ කියති. එය කෙසේ ද? (සමාපත්ති-අභිඥා) ඥානයෙන් සමුපෙත වූවහු ‘මුනි’ යැයි කියත් ද? නොහොත් රූක්ෂ ජීවිතයෙන් සමුපෙත වූවහු ‘මුනි’ යැ යි කියත් ද? (බුදුහු මෙසේ වදාළහ: නන්දය,) මෙ සස්නෙහි (ස්කන්ධාදියෙහි) දක්ෂයෝ දෘෂ්ටියෙන් ශ්රැතියෙන් ඥානයෙන් ‘මුනි’ යැයි නො කියති. යම් කෙනෙක් කෙලෙස් සෙනඟ නසා (රාගාදි) ව්යසන රහිත වැ ආශා රහිත වැ හැසිරෙත් නම් ඔහු ‘මුනීහු’ යැ යි මම කියමි. (ආයුෂ්මත් නන්ද ...
(ආයුෂ්මත් උපසීව මෙසේ විචාරයි:) ශාක්යමුනීන්ද්රයන් වහන්ස, එකලා වූ මම් (කිසි පුඟුලකු හෝ දහමක් හෝ) ඇසුරු නො කෙළෙම් මහත් වූ (කාමාදි) ඔඝය තරණය කරන්නට නො හැකි වෙමි. සමතැස් ඇති සර්වඥයන් වහන්ස, (යම් පුඟුලකු හෝ දහමක් ඇසුරු කෙළෙම්) මේ කෙලෙස් වතුරු තරණය කෙරෙම් නම් ඒ නිශ්රය වදාළ මැනැවි. (බුදුහු මෙසේ වදාළහ: උපසීව මාණවකය,) සිහි ඇතියෙහි ආකඤ්චඤ්ඤායතන සමාපත්තිය (අනිත්යාදි විසින්) දක්මින් ‘නත්ථි කිඤ්චී’යි පැවැති ඒ සමවත ඇසු ...
(ආයුෂ්මත් ධොතක මෙසේ විචාරයි:) භාග්යවතුන් වහන්ස, මුඹ වහන්සේ පුළුවුස්මි, තෙල වදාළ මැනැව. මහර්ෂීන් වහන්ස, මුඹ වහන්සේ ගේ වදන් රුස්නෙමි. මුඹ වහන්සේ ගේ ධර්මනිර්ඝොෂය අසා තමාගේ (රාගාදිය) නිවනු සඳහා (අධිශීලාදියෙහි) හික්මෙන්නෙමි. (බුදුහු මෙසේ වදාළහ: ධොතකය,) එසේ වී නම් මෙහි ම නුවණැති වැ සිහි ඇති වැ උත්සාහ කරව. මෙහි මාගේ වචන අසා තමාගේ කෙලෙස් නිවනු පිණිස (ත්රිවිධ ශික්ෂාහි) හික්මෙන්නේ යැ. (ආයුෂ්මත් ධොතක මෙසේ විචාරයි:) මම දෙව් ...
(ආයුෂ්මත් මෙත්තගූ මෙසේ විචාරයි:) භාග්යවතුන් වහන්ස, මුඹ වහන්සේ විචාරමි. වදාළ මැනවි. මුඹ වහන්සේ ඥාන - වෙදයාගේ පරතෙරට පැමිණි කෙනකුන් කොට වැඩූ සිත් ඇති කෙනකුන් කොට හඟිමි. ලොවැ අනේක ස්වභාව වූ යම් කිසි දුක් කෙනෙක් වෙත් ද, මේ දුඃඛයෝ කොයින් උපන්නාහු ද? (බුදුහු මෙසේ වදාළහ: මෙත්තගූ මාණවකය,) ජාත්යාදි දුකට කාරණය (තෙපි) මා විචාරව, එය ප්රත්යක්ෂ කොට දැනගත්තකු සෙයින් තොපට ප්රකාශ කරම්හ. ලොවැ අනෙක ස්වරූප වූ යම් දුක් කෙනෙ ...