අවිද්‍යාවගේ ද භවතෘෂ්ණාවගේ ද පූර්වාන්තය නො පැනෙයි. එහි අවිද්‍යානීවරණ ඇති තෘෂ්ණාසංයෝජන ඇති සත්වයන්ගේ පූර්වාන්තය නො පැනෙයි, එහි යම් සත්වකෙනෙක් තෘෂ්ණසංයෝජන ඇත්තාහු ද ඔහු ගැලීසිටීම බහුල කොට ඇත්තාහු මද වූ විදර්ශනා ඇත්තාහු යැ. යළි උත්සන්න වූ දෘෂ්ටි ඇති යම් සත්වකෙනෙක් ඇද්ද ඔහු විදර්ශනා බහුල කොට ඇත්තාහු අල්ප වූ ගැලීසිටීම ඇත්තාහු වෙත්. එහි තෘෂ්ණචරිත ඇති සත්වසංඥායෙහි බැසගත්තාහු උත්පාදව්‍යය නො දක්නාහු වෙති, ඔහු ...
එහි වාසනාභාගිය ද නිබ්බෙධභාගිය ද සූත්‍රය කවරෙ යැ: 'දදතො පුඤ්ඤං පවඩ්ඪති' යන (උදාන) ගාථාව යැ. 'දදතො' යි දානමය පුණ්‍ය ක්‍රියාවස්තුව කියන ලද, 'සංයමතො වෙරං න වීයති' යි සීලමයපුණ්‍ය ක්‍රියාවස්තුව කියන ලද, 'කුසලො ච ජහාති පාපකං' යී ලෝභයාගේ ද මෝහයාගේ ද ව්‍යාපාදයාගේ ද ප්‍රහාණය වදාළහ. 'රාගදෝසමෝහක්ඛයා ස නිබ්බුතො' යි ලෝභයාගේ ද මෝහයාගේ ද ව්‍යාපාදයාගේ ද ඡන්දරාගවිනය වදාළහ යි. 'දදතො පුඤ්ඤං පවඩ්ඪති' යි අලෝභකුශලමූලය වෙයි ...
"කනින් අසා ධරනලද ධර්මයන්ගේ සතර අනුසස් කෙනෙක් වෙති." "දිට්ඨියා සුප්පටිවිද්ධානං" යනු දක්වා සූත්‍රය විස්තර කළයුතු. යෝගයෙහි යෙදෙන උත්සාහ කරන වෑයම් කරනුවහු මරණකාලයෙහි ගිලන් වූයේ (මරණින් මතු) දෙවි වූයේ (යළි) පසේබුදුබවට පැමිණෙයි. 'සොතානුධතා' යනු: සද්ධර්මශ්‍රවණයෙන් කරන ලද වෙයි, අධිපඤ්ඤාධම්මවිපස්සනා නො ද කරන ලද වෙයි. ඔහුගේ සිත හටගත් තෘෂ්ණ ඇති වෙයි, නිර්වේදබවට නො ද යෙයි. මේ සූත්‍රය වැලිත් පුඟුලන් පස්දෙනකුන්ට දෙස ...
"පුද්ගලයෝ සතර දෙනෙකි: අනුසෝතගාමී යැ පටිසෝතගාමී යැ ඨිතත්ත යැ ඔඝතරණය කළ පරතෙරට ගිය නිවන්තෙලෙහි සිටුනා ක්ෂීණාස්‍රව බ්‍රාහ්මණයි. එහි යමෙක් අනුසෝතගාමී වේ ද, මෙතෙම පස්කම් සේවනය කෙරෙයි, පව්කම් ද කෙරෙයි, යම් කාමසේවනයක් ඇද්ද මේ ලෝභඅකුශලමූල යැ, ඒ ලෝභය මැ තණ්හා යැ, හේ ඒ කාමයන් විසින් ගෙනයනුලැබෙයි. එහෙයින් අනුසෝතගාමී යයි කියනුලැබේ. යම් පුඟුලෙක් ඒ තෘෂ්ණාවන් විසින් ගෙනයනුලබන්නේ ඒ කාමහේතුයෙන් කයිනුදු බසිනුදු ...
එහි සංකිලෙසභාගිය නිබ්බෙධභාගිය අසෙඛභාගිය ද වූ සූත්‍රය කවරෙ යැ: "මේ සත්ව ලෝක තෙමේ (ඥාතිව්‍යසනාදීන්) උපන් ශෝකසන්තාප ඇත්තේ" යැ යනු පටන් "යම් කිසි මහණ කෙනෙක් වේවයි බමුණුකෙනෙක් වේවයි රූපභවයෙන් හෝ අරූපභවයෙන් භවයාගේ නොහොත් භවදෘෂ්ටියෙන් භවයාගේ මිදීම (ශුද්ධිය) කියත් ද" යනු දක්වා සංකිලෙසභාගිය වෙයි. "ඛන්ධාදි" උපධීන් නිසා මේ සසරදුක හටගනී." (යනු සංකිලෙස යි) "භවතෘෂ්ණාව ප්‍රහීණ වෙයි, උච්ඡේදය ද නො කැමැති වෙයි" යන මේ නිබ් ...